Wie kent het niet, de snackmuur. We hebben allemaal wel eens een kroketje uit de muur getrokken, nietwaar? En zeg nou zelf, het is ook wel erg gemakkelijk. Je hoeft niet in de rij te staan. Gewoon een muntje erin gooien en je hebt een heerlijke, warme snack om je honger mee te stillen. Een automatiek, zoals de snackmuur ook wel genoemd wordt, is in Nederland heel normaal. Maar hoe zit het eigenlijk met de geschiedenis van de snackmuur en is het wel zo typisch ‘Hollands’ als we denken?
Geschiedenis van de snackmuur
Helemaal zeker is het niet, maar algemeen wordt aangenomen dat de automatiek in Duitsland is ontstaan in de eerste helft van de 20e eeuw. Het concept verspreidde zich snel over andere landen in West Europa en de Verenigde Staten. New York kreeg zelfs de bijnaam ‘automatiek hoofdstad’. In eerste instantie waren het vooral borden met broodjes, op een dienblad, die in deze automatieken verkrijgbaar waren. Pas later werd de automatiek gebruikt voor snacks en zo ontstond al snel de naam ‘snackmuur’.
In de vijftiger jaren werd ‘even iets uit de muur eten’ een grote hype, maar een decennium later zakte de populariteit en verdween de snackmuur bijna overal. In Nederland bleef de snackmuur echter nog steeds erg populair en dat komt in grote mate door snackbarketen Febo, die zijn eerste automatiek vestiging opende in Amsterdam in 1960. Dankzij de snackbarformule van het bedrijf, waarbij er zowel een snackmuur als een bediend gedeelte aanwezig is, groeide Amsterdam uit tot de stad met de meeste snackmuren. Maar ook elders in Nederland zijn er vestigingen geopend. De snackmuur zien we overigens ook bij stations en grote benzinestations.
Typisch Hollands
Je ziet dus dat de snackmuur niet typisch Nederlands is. Maar, omdat de automatiek in andere landen zo goed als uit het straatbeeld verdwenen is, lijkt een kroketje uit de muur trekken toch een typisch Hollands fenomeen!
Bron afbeelding: verstwee.nl
